Fata morgana

Eerst even een schrijfwijzer. Ik werk in html en ken de codes niet, wat ondermeer inhoudt dat ik geen alinea scheiding kan maken. Het is even behelpen dus. Ik haal ook niet alle schrijffoutjes eruit, want dat is teveel werk in dit kriebelige werkblad. Anyway, Laat ik bij het begin beginnen. - / - Maandag 13 februari begint niet goed, voor ons althans. De vertrekhallen van Schiphol zijn ontruimd wegens een bommelding, horen we op de radio. Shit, balen, straks kunnen we niet weg, zeggen we tegen elkaar, maar ach, wij gaan pas eind van de middag. Dan is het vast al weer normaal. En zo is het ook, gelukkig. Behoudens een paar barsse marrechaussees op straat en een ploeg van het nieuws, is het bijzonder rustig. Nog nooit zo rustig meegemaakt, zelfs. We kunnen zo door, zijn de enigen voor de incheck op dat moment. De vlucht naar Amman Jordanie is zo rustig, we vinden het gewoon knus, net als de airport. We moeten er een paar uur wachten voor onze overstap naar Bangkok en vermaken ons prima. Kijken ons ogen uit op de prachtige Jordanezen die we rond zien lopen. Raken in verwarring als we het shoppingcenter doorgelopen zijn. Aan de andere kant is alles precies hetzelfde ingericht als voor de ingang. Alsof we in een spiegel zijn gestapt. Een Fata Morgana! Roepen we uit. We doorkruisen het centrum nog eens, en nog eens en raken steeds meer verward, nemen de proef op de som. Ik blijf bij het begin staan en Ruut doorkruist nog eens het centrum. Ik zie hem in de verte verdwijnen, door een poort lopen en daarna raakt hij uit zicht om vervolgens wel heel lang weg te blijven. Juist als ik 'm begin te knijpen, staat hij weer voor me. Ilse, het is precies hetzelfde ingericht bij ingang en de uitgang. Ze hebben zelfs dezelfde boeken uitgestald. Ik zag het verschil amper, het is dat de ijsco-verkoper er anders uitzag..... Hoofdschuddend lopen we naar de paspoort en tassencontrole. Ook andere grote vraagstuk: hoe checken ze die vrouwen in die burka's (je ziet hun gezicht toch helemaal niet?) wordt ook al proefondervindelijk beantwoord. Ik word subiet naar een andere rij gestuurd. No, you have to go to the ladiescheck, madam. Aha, zo doen ze dat. Voor een vrouwelijke controleur doen ze even snel hun sluier omhoog. Hopla, the ladiescheck. Sommigen vinden zelfs dat ongewenst. Een ouder vrouwtje wil liever niet haar -overigens prachtige groene - sluier lichten. Ze moeten haar echt overreden. Dan vertrekken we, het is een uur in de nacht. Acht uur vliegen en zittend slapen voor de boeg. We hebben er zin in!