Relax

Kamer met uitzicht op zee rechts en op de bushbush links. Vanmiddag betrokken we onze kamer op het Havana resort en ja, dat wat zwaarwichtige woord 'betrokken' vind ik hier goed passen. Deze kamer, dit resort spannen de kroon. Die van ons wel, tenminste. Er zijn nog veel sjieker gelegenheden, hebben we gezien, maar voor ons doen is dit het summum. De kamer is groot, statig en gezellig ingericht en heeft een groot balkon met houten vloer. We vinden het zelf heel deftig en ook feng shui.
Vanochtend nog genoten we van ons huisje klein maar fijn op Koh Samui. Voor de laatste keer ontbijten we op het terras bij het pad naar zee. Vanwege ernstig zonverbranden gisteren, besluiten we vandaag zonluw door te brengen. Goed ingesmeerd, met shirts aan en hoofddeksels op begeven we van van schaduwplek naar schaduwplek. Nog een keer zwemmen in het beschaduwde zwembad en dan vertrekken we. Op naar de pier waar de boot ons naar Koh Phangan zal brengen. Daags ervoor hebben we een ticket geregeld, we embarkeren om half twaalf. Bij de pier blijkt het best druk te zijn. Opvallend veel Franse gezinnen staan klaar voor vertrek naar nieuwe einders. Klokslag half twaalf vertrekken we met de Katamaran. Een professioneel team heet ons welkom en leidt ons naar rijen met stoelen. Een damesstem roept in het Thais en Engels van alles om en eindigt haar relaas met een prachtige zin : ladies and gentlemen, sit down and relax. Dat is toch zo typisch Thai, vinden wij, dat ze dat zo vaak zeggen : relax. En dan zo mooi met die tongval, een beetje lispelend met de nadruk, hees en schattig, op het laatste deel van het woord. Alleen daarvan raken wij heel relaxed. We vinden de taal overigens heel mooi, melodieus, zacht en zangerig. Misschien is het woord sexy zelfs op zijn plaats. Naar het schijnt spreken vrouwen en mannen sommige woorden anders uit. Kamkoekah, zeg ik als ik iemand bedank. Ruut moet zeggen: kamkoekab. Gek he? Andere woorden hebben we overigens nog niet opgepikt. De meeste Thai spreken een aardig woordje Engels, dat scheelt.
Als we begin van de middag aanmeren bij Koh Phangan, verlaat eenderde van de medereizigers de boot. De anderen varen door naar andere eilanden. De eindbestemming is Bangkok. Mooi om een andere keer eens per boot te reizen van Bangkok naar Koh Phangan, zeggen we tegen elkaar. Nog leuker dan met het vliegtuig en het gaat best snel. Een paar uur varen, misschien een middagje, da's toch gaaf?!
Eenmaal aan wal blijkt dat we geen vervoer hebben geregeld naar ons resort. We vinden onszelf even niet zo slim, vooral ook omdat er geen taxi's staan, alleen maar drivers van andere resorts. Geen probleem, blijkt al snel, een paar drivers by moped willen ons ook graag brengen. Huh, met onze koffers erbij? Vraag ik maar da's geen probleem, die zetten ze hopla, zo voor zich neer. Okay, giechelen we en stappen achterop.
De rit naar onze bestemming is een oogstrelend genoegen. Aan land , rechts van ons, kokospalmbossen op groene heuvels, afgewisseld door kleine dorpjes, eethuisjes..... links van ons rotsen, stranden, strandjes en zee. Af en toe haalt de ene driver de ander in en kijken Ruut en ik elkaar lacherig aan. Na een klein halfnuur zijn we er. Maar, zeggen wij, dit is niet het Havana, dit is het Cabana hoor!? Ja, dat is hetzelfde, zeggen onze motorduivels. Huh?! Even checken, zegt Ruut en daalt de trap af naar de receptie. Niet dus, de motormuizen hebben ons verkeerd afgezet. Havana ligt kilometers hiervandaan, aan de andere kant van het eiland. We betalen ze, want zien wel dat ze er echt van overtuigd zijn dat ze goed werk hebben verricht en nemen afscheid van ze. We horen ze al snel in de verte terugknetteren naar de pier. Een receptionist van Cabana snapt ons probleem en helpt ons alles te regelen. In no time staat er een taxi voor de deur, de chauffeur vindt ons verhaal vermakelijk en laat vooraf toch maar even op de kaart zien wat voor een lange rit we moeten maken. Wel zo netjes, vinden wij. Dan brengt hij ons dwars door de bergen, langs de bush en kleine dorpjes en nederzettingen naar Havana. Wij kijken onze oogjes uit, zijn er weer eens stil van. Van de schoonheid van de natuur onderweg, van het resort, onze kamer en van de baai waar we al snel heel relaxed gaan liggen. En heel relaxed wat gaan eten en wat gaan zwemmen.